Tour du Bali downhill.

Vrijdag 17 juni 2016

Verblijf Ubud (Bali)

Tour du Bali downhill.

Vandaag was “Limburgs mooiste in Bali. Een fietstocht, downhill over een afstand van 35km. Met deze actie, die voor ons allemaal geschikt was hebben we kunnen genieten weer van een andere zijde van Bali. Een voorrijder die de route kende en een volgauto als back-up begeleiden ons. De route is meer achter af als wat we met de auto tot nu toe gereden hebben. En gewoon laten rollen.

Eerst met een Busje naar een (hoge) op stapplaats. Daar stonden allemaal mountainbikes voor ons klaar. ( met een vette ketting en een frot zadel)
Het doel van deze fietsafdaling was, het genieten van de omgeving en niet te veel inspanning leveren. Bieden zijn gelukt.
Een tocht langs nog meer tempels, gehuchtjes en rijstvelden.
Als we door wat gehuchten rijden kijkt men wel op maar men zwaait en roept ons vriendelijk toe. Kinderen lopen soms even mee terwijl “Limburgs Mooiste” voorbij komt.

In Bali lopen ook erg veel straat honden. Ik had vermoed dat deze, bij het zien van een groep fietsers, op zouden springen en luid blaffen hun territorium aan zouden geven. Maar echt niet. Ze kijken op en laten zich weer aan de rand van de weg op de grond vallen en slapen weer verder. Echt mooi om deze tocht te kunnen maken met het zicht op al deze natuurpracht.

Bij een van de rijstvelden was men aan het oogsten en wat verderop weer aan het poten. Wat een werk is dit. Wij gaan dan erg gemakkelijk om met onze rijst, tot dat we gezien hebben wat veel werk er verzet moet worden om een korrel op je bord te hebben liggen. Het hele proces duurt 4 maanden. Dus van kiemen, verpoten, onderhouden van de akker, verjagen van de vogels uit het rijstveld, afsnijden, uitkloppen, zeven en uiteindelijk in zakken van 20kg naar de opkoper. Je ziet op diverse plekken de volle zakken langs de weg liggen. Ook zien we weer op de meest vreemde plekken offerschaaltjes liggen. Dit zijn vaak kleine rietenbakjes met een groen blad er in waarop wat rijst licht aan gevuld met wat bloemen.

Wat ons ook is opgevallen dat de Balinezen erg rustig, aardig en blijkbaar nooit boos zijn. Deze gemeenschap gaat op een erg menswaardige manier met elkaar om. Het elkaar helpen is een van de basis begrippen. Mijn en dein is ook zo’n begrip wat in onze samenleving toch anders word ervaren. De Balinezen doen het samen. Ze hebben ook allemaal hun eigen netwerk van kennissen. Iedereen ken wel iemand die iets kan doen voor de ander. Het groeten van elkaar maar ook de toeristen is zowat standaard. Onderling doen zij dit erg hoffelijk. Door de handen voor de borst samen ter vouwen tot een bidgreep en dan met het hoofd een neerbuigende beweging te maken.

Het is een andere fietstocht als wat ik gewend was maar dan had ik waarschijnlijk niet zo veel gezien

Op de weg heen, bergopwaards, (waar ken ik dat woord ook al weer van) had ik vanuit de auto mooie, teakhouten worteldecoraties gezien. Bij terug komst zijn we hier toch maar even gaan kijken. Hier staan ze voor dat ze naar “Ogenlust” in Eersel gaan. Echt mooi, maar hoe krijg je het in Nederland? Sugesties? Gezamenlijk een container hoor ik roepen!!!!!!
Dus kwijlen jullie ook nog maar even bij de foto’s


En wie weet tot………

Namens de Afrikanjers-go-Bali