in een groen, groen tempetjes land daar.....
Door: Ton van Mierlo
Blijf op de hoogte en volg Ton
11 Juni 2016 | Indonesië, Lovina
Zaterdag 11 juni 2016
Verblijf in Lovina (Bali)
“In een groen, groen tempeltjesland daar lopen…….”
Het is hier zo groen dat je zou vergeten dat er nog andere kleuren zijn. Het is hier groen en groeizaam. Alles wat de bodem raakt schiet uit en groeit weer.
Dit is dan ook de reden dat we dit vandaag nader aan het onderzoeken zijn. Met een gids hebben we een wandeling gemaakt door een stukje bebost gebied aan de rand van de rijstvelden. Wij als nuchtere Hollanders wandelen door een bos om even te ontspannen en te ontsnappen aan de realiteit. Hier is het bos de realiteit. Wij klossen met onze lompe schoenen overal door heen. Totdat je er op gewezen wordt wat hier groeit en bloeit. We waren nog geen 25mtr van de verharde weg of onze schaamte sloeg om in verbijstering. Heerlijke Papaja, bananen, cacaobonen, koffie, chili, kruidnagel en nog veel meer.
De cacaovruchten die hier groeien worden open gemaakt, de bonen met lekker zoetvruchtvlees worden er uit gehaald en gedroogd. Ze kunnen er echter geen “chocolade van maken” Het is zuiver voor de export. Dat gebeurt in Zwitserland, België en oa. Nederland.
Uit de hoge Bahasa bomen tapt men het vocht af. Dit vocht heeft een erg hoog suiker gehalte. Binnen 1 uur is een jerrycannetje van 2,5liter vol. Om in zo’n hoge boom te klimmen maakt men van een bamboestengel een ladder. Let wel het is maar een bamboestengel met op gelijke afstanden een van touw geknoopte verdikking. Of men hakt op gelijke afstanden een gaatje in zo’n stengel steekt er een soort sport in. Erg knap om je balans te bewaren op zo’n ladder.
De koffie is een apart verhaal. Deze koffiebonen groeien hier volop. Maar alleen de meeste zoete buitenschil wordt door de Louwak, een neusbeerachtig beesje, weg gesnoept. Helaas groeit de rode koffie”bes” maar 1x per jaar over een periode van ongeveer 14dagen. En dan kaapt zo’n beest de lekkerste net weg. Maar geen nood. Hij eet allen de buitenste vrucht. Omdat hij de boon er vooraf niet uitkrijgt eet hij deze ook op maar die verteerd niet in zijn spijsvertering. Dus poept hij ze weer uit ( zie foto) juiste deze koffiebonen worden voor de louwak-koffie gebruikt. Een erg dure koffie die zelfs niet bij het Wasven word gebrand.
Tijdens onze wandeling doen we ook nog kruidje roer me niet aan. Een klein amandelvormig puntig blad. Zodra je het aanraakt vouwt het zich dicht.
Het beeld van de rijstvelden is adembenemend mooi. Je kunt dit blijven fotograferen. Maar je kunt het niet mee naar huis nemen. Een wetenswaardigheid is : op Rijstvelden staan hier altijd palmbomen. Dit is ten eerste om de percelen aan te duiden. Dus van wie het rijstperceel is. Ten tweede houden de wortels de grond goed vast bij zo’n irrigatie kanaal. Ook is er bijna nooit schaduw onder zo’n hoge boom dus de rijst heeft er geen hinder van. En als laatste er is altijd goed en drinkbaar vocht voor handen. De kokosmelk. Rijst doet er 4maanden over om tot een rijstkorrel te komen. Het is een erg bewerkelijk proces. Zowel het zaaien, verplanten als het oogsten. Maar ook de vogels, die van de jonge rijstplantjes snoepen, te verjagen is een dagelijkse bezigheid. Het irrigatiesysteem, om de velden continu van stromend water te voorzien, is erg vernuftig gemaakt maar ook broodnodig. Als het water stil zou staan, zouden muskieten en muggen de overhand hebben. Nu dus niet.
Halverwege onze wandeling hebben we een pauze bij een Balinese boer. Die ons op kokosmelk trakteert met warme kroepoek. Deze noot hakt hij met een paar forse halen van en hakmes open tot de juister diepte. Met een stukje van de bast maakt hij een drinktuitje. Het leven van deze boerenfamilie is erg simpel. Hun hoofdbestaan de rijst, maar de vele exotische vruchten wordt hun ook gratis aangeboden. De kippen lopen los en scharelen hun kostje bij elkaar in het bos. Ook heeft hij nog een varken en een koe. Bij alleen voor het vlees. (Bij kijk ook het filmpje op Facebook)
Wat ook een Balinees gebruik is, is het aangeven dat men op deze plek geen gras mag weg snijden. Veel Balinezen hebben thuis een koe. Het gras voor dit beest snijden ze weg in het bos. Echter de perceeleigenaar wil niet altijd dat dit gebeurt. Reden, hij heeft het zelf nodig. Daarom hangt men om de 50 a 100mtr een verdroogd palmboomblad op met wat stukken in elkaar verweven. Dit is het teken dat men hier geen gras mag weg snijden.
Een erg mooie en leerzame dag, een dag dat we Bali echt van een van haar mooiste kanten hebben mogen zien.
Verblijf in Lovina (Bali)
“In een groen, groen tempeltjesland daar lopen…….”
Het is hier zo groen dat je zou vergeten dat er nog andere kleuren zijn. Het is hier groen en groeizaam. Alles wat de bodem raakt schiet uit en groeit weer.
Dit is dan ook de reden dat we dit vandaag nader aan het onderzoeken zijn. Met een gids hebben we een wandeling gemaakt door een stukje bebost gebied aan de rand van de rijstvelden. Wij als nuchtere Hollanders wandelen door een bos om even te ontspannen en te ontsnappen aan de realiteit. Hier is het bos de realiteit. Wij klossen met onze lompe schoenen overal door heen. Totdat je er op gewezen wordt wat hier groeit en bloeit. We waren nog geen 25mtr van de verharde weg of onze schaamte sloeg om in verbijstering. Heerlijke Papaja, bananen, cacaobonen, koffie, chili, kruidnagel en nog veel meer.
De cacaovruchten die hier groeien worden open gemaakt, de bonen met lekker zoetvruchtvlees worden er uit gehaald en gedroogd. Ze kunnen er echter geen “chocolade van maken” Het is zuiver voor de export. Dat gebeurt in Zwitserland, België en oa. Nederland.
Uit de hoge Bahasa bomen tapt men het vocht af. Dit vocht heeft een erg hoog suiker gehalte. Binnen 1 uur is een jerrycannetje van 2,5liter vol. Om in zo’n hoge boom te klimmen maakt men van een bamboestengel een ladder. Let wel het is maar een bamboestengel met op gelijke afstanden een van touw geknoopte verdikking. Of men hakt op gelijke afstanden een gaatje in zo’n stengel steekt er een soort sport in. Erg knap om je balans te bewaren op zo’n ladder.
De koffie is een apart verhaal. Deze koffiebonen groeien hier volop. Maar alleen de meeste zoete buitenschil wordt door de Louwak, een neusbeerachtig beesje, weg gesnoept. Helaas groeit de rode koffie”bes” maar 1x per jaar over een periode van ongeveer 14dagen. En dan kaapt zo’n beest de lekkerste net weg. Maar geen nood. Hij eet allen de buitenste vrucht. Omdat hij de boon er vooraf niet uitkrijgt eet hij deze ook op maar die verteerd niet in zijn spijsvertering. Dus poept hij ze weer uit ( zie foto) juiste deze koffiebonen worden voor de louwak-koffie gebruikt. Een erg dure koffie die zelfs niet bij het Wasven word gebrand.
Tijdens onze wandeling doen we ook nog kruidje roer me niet aan. Een klein amandelvormig puntig blad. Zodra je het aanraakt vouwt het zich dicht.
Het beeld van de rijstvelden is adembenemend mooi. Je kunt dit blijven fotograferen. Maar je kunt het niet mee naar huis nemen. Een wetenswaardigheid is : op Rijstvelden staan hier altijd palmbomen. Dit is ten eerste om de percelen aan te duiden. Dus van wie het rijstperceel is. Ten tweede houden de wortels de grond goed vast bij zo’n irrigatie kanaal. Ook is er bijna nooit schaduw onder zo’n hoge boom dus de rijst heeft er geen hinder van. En als laatste er is altijd goed en drinkbaar vocht voor handen. De kokosmelk. Rijst doet er 4maanden over om tot een rijstkorrel te komen. Het is een erg bewerkelijk proces. Zowel het zaaien, verplanten als het oogsten. Maar ook de vogels, die van de jonge rijstplantjes snoepen, te verjagen is een dagelijkse bezigheid. Het irrigatiesysteem, om de velden continu van stromend water te voorzien, is erg vernuftig gemaakt maar ook broodnodig. Als het water stil zou staan, zouden muskieten en muggen de overhand hebben. Nu dus niet.
Halverwege onze wandeling hebben we een pauze bij een Balinese boer. Die ons op kokosmelk trakteert met warme kroepoek. Deze noot hakt hij met een paar forse halen van en hakmes open tot de juister diepte. Met een stukje van de bast maakt hij een drinktuitje. Het leven van deze boerenfamilie is erg simpel. Hun hoofdbestaan de rijst, maar de vele exotische vruchten wordt hun ook gratis aangeboden. De kippen lopen los en scharelen hun kostje bij elkaar in het bos. Ook heeft hij nog een varken en een koe. Bij alleen voor het vlees. (Bij kijk ook het filmpje op Facebook)
Wat ook een Balinees gebruik is, is het aangeven dat men op deze plek geen gras mag weg snijden. Veel Balinezen hebben thuis een koe. Het gras voor dit beest snijden ze weg in het bos. Echter de perceeleigenaar wil niet altijd dat dit gebeurt. Reden, hij heeft het zelf nodig. Daarom hangt men om de 50 a 100mtr een verdroogd palmboomblad op met wat stukken in elkaar verweven. Dit is het teken dat men hier geen gras mag weg snijden.
Een erg mooie en leerzame dag, een dag dat we Bali echt van een van haar mooiste kanten hebben mogen zien.
-
11 Juni 2016 - 12:22
Diny:
Wat een mooi verhaal, het is met of we er zelf bijzijn en de kokosmelk proeven! Superleuk die blog, complimenten Ton!!!!! -
11 Juni 2016 - 13:08
Nicole:
Superrrrr kan niet anders zeggen ... Mooi verslagske wir en skon fotokes -
11 Juni 2016 - 20:09
Wim R:
Helemaal eens met Diny en Nicole; geweldig hoe jullie belevenissen beschreven worden met de foto's als illustratie. Inderdaad groengroengroenennogeensgroen. Bij de groepsfoto lijkt Ton minder innig met zijn Margo dan de anderen met elkaar. Dat valt me wel op. Is er misschien iets? -
11 Juni 2016 - 20:18
Jos Van Mierlo:
Groen! Ook mooi! Hoeveel verschillende kleuren groen heb je gezien? -
13 Juni 2016 - 04:33
Peet:
Mooi verhaal zeg . Wist je dat de grootste import haven van cacao Amsterdam is . Dat daar duizenden tonnen casco opgeslagen liggen. En dat er een twee tal grote cacao fabrieken staan.
Bali is prachtig leuke jullie gisteren te hebben ontmoet bij spicebeachclub in Lovina. De inhaKing op onze dans was fantastisch. Veel plezier misschien komen we jullie nog tegen.
Gr peet en Tes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
