“Niet alles is met foto’s vast te leggen”

Woensdag 22 juni 2016

Verblijf Ubud (Bali)

“Niet alles is met foto’s vast te leggen”

Vandaag een luierdag, wat hangen aan het zwembad lezen van boeken en een balletje wegstoten op het poolbiljard. Maar ook het overwegen wat we hier gezien hebben en nog niet is beschreven. Beelden die in mijn hoofd zitten en die ik wel met jullie wil delen maar niet kan laten zien ( uit ethische overweging)

Bali kent geen fabrieken, werk is er op de rijstvelden, het toerisme en de verkoop van zelfgemaakte waren in stalletjes en kramen. ( van voedsel tot houtsnijwerk ect)

Niet werken is ook niet eten. Dus moeten ook de Balinezen werken voor hun voedsel. Men maakt ook geen onderscheid tussen mannen en vrouwen. Werk is werk. Toch is het vreemd dat je hier geen vrouwelijk taxichauffeuses ziet. Vrouwen hier werken hard en verrichten relatief veel zwaar werk. Met name in de bouw en op het rijstveld.

Ik wil jullie 2 voorbeelden geven van wat vrouwen hier zoal doen.

Alles hier gaat is handenarbeid. Met gebruikt handgereedschap, zoals een haakse schop, een hamer en een zaag en baboe voor een steiger en als tijdelijk bouwmateriaal. Vrouwen doen hier het zware sjouwwerk.
Ze zijn gekleed in lange rokken of wijde broeken, een shirt met lange mouwen en capuchon ( let wel meer als 30gr buiten temperatuur) en een grote boeren zakdoek als driehoek voor hun neus en mond gebonden. Lopend op slippers of blotte voeten.
Vaak ook met zijn tweeën.

Zo zag ik twee vrouwen de beide een zinken bak aan het volscheppen waren met zwart rivierzand vermengt met cement en te gebruiken al mortel. Samen pakken ze zo’n bak op en zetten deze dan op het hoofd van een van hen. Daarna loop de gene met de bak op haar hoofd naar de volgende bak. Samen pakken ze weer deze bak op en zetten deze op het hoofd van de dame die er nog geen heeft. Je zou zeggen knap en zwaar. Maar zij gaan nog een stap verder. Met een soort metalen schaaltje scheppen ze nog meer zwart mortel op en gooiende dat boven op hun hoofd in de bak die al aardig vol zit. Het gewicht dat zij op hun hoofd dragen is zeker 35 tot 40kg. Daarna lopen ze een van bamboe vervaardigde ladder op waarvan de sporten erg ver uitelkaar staan. Eenmaal boven kiepen ze de bak om en beginnen weer van voor af aan.

Zo zag ik ook een vrouw op een deel van een bamboestijger zitten, met de zinken bak naast haar en een kind aan de borst dat ze aan het voeden was. Alles gaat gewoon door. Werken voor je geld.

Toiletteren is ook zo’n natuurlijk iets waar men zich niet voor schaamt (in het buiten gebied) even hurken, laten vallen en weer aan het werk

Het werk op een rijstveld is eigenlijk net zo zwaar. Met de voeten in de modder, voorover gebogen rijstplantjes, stuk voor stuk in de modder duwen op een perceel zo groot als een voetbal veld. En alleen bescherm door een kegelvormig rijsthoedje en wat vodden. Het snijden van de rijst doen vaak mannen, maar de rijst van de stengels afslaan doen vrouwen.

Deze vrouwen zijn door het werk vaak in handen voeten en gezicht getekend met diepe groeven. Zoals de 2 waar ik gisteren in een rijstveld een foto van gemaakt hebt die op een houtvuurtje thee aan het maken waren. Diep gelovig in wat hen overkomt, vaak een moment inlassen om een klein offerte te brengen (palmblad met een beetje rijst, fruit en of een bloem) en tevreden in wat ze doen.

Als je achteraf fietst of wandelt kom je ongemerkt bij de rijstvelden. hier is altijd volop water. Water dat via vernuftige irrigatiekanalen de velden op kan stromen. Op de breedste plekken heeft men stenen lagen muurtjes lang zo’n kanaal gebouwd was als was plaats wordt gebruikt. Soms zie je groepjes mannen die zich aan het wassen zijn en soms zie je half naakte vrouwen zich aan het wassen. Beide dragen een soort lende doek waarmee ze zich nadien ook afdrogen. Vrouwen doen eerst de was en daarna wassen ze zich zelf. Het is een mooi maar ook vertederend beeld wat niet gewaardeerd wordt als je hier foto’s van maakt. (begrijpelijk ook)

En wie weet tot………

Morgen onze laatste dag in Bali, Dus morgen nog wat lummelen en in gaan pakken. Morgenavond vertrekken we naar Denpasar waar we een vlucht via singnapore naar Amsterdam hebben (16uur reizen)

Namens de Afrikanjers-go-Bali