En we schommelen en draaien tot we misselijk van……
Door: Ton van Mierlo
Blijf op de hoogte en volg Ton
08 Juni 2016 | Maleisië, Taman Nesa Jaya
Maandag 6 juni 2016
Verblijf dag 1 in Taman Negara (Maleisië)
En we schommelen en draaien tot we misselijk van……..
Ook vandaag geen WIFI dus even wachten met jullie bij te briefen.
We dollen wat in dit grote oerwoud, dat was het vandaag.
Vannacht weer echt hard geregend, dit was duidelijk hoorbaar op het plaatstalen dak. Waren het eerst de apen die aan het stoeien waren op het dak was het nu wel de regen. Door de regen was het zeker in de ochtend erg broeierig en klam. Alles was nat en vochtig. Elke inspanning die je deed werd afgestraft met een forse zweetuitbarsting.
Voordemiddag zijn we de Canopy Walk gaan lopen. Een kort traject door het oerwoud wat eindigde over een aantal hangbruggen. Helaas was de langste (600mtr) en de hoogste niet open i.v.m. onderhoud. Vermoedelijk door dat er op Facebook foto’s circuleerden van de 25 meest gevaarlijke bruggen te wereld. Maar wij vermaakten ons prima met de korte versie (300mtr)
Al lopende door dit oerwoud stuiten we tegen een enorme bos bamboe. Bamboe is een grassoort dat 5cm per dag groeit. Ook maken we nog even een groepsfoto bij een reuze boom. Via een aardige beklimming (alles is drijfnat van de transpiratie) komen we aan bij de hangbrug. Och wat dollen op 50 tot 80mtr hoogte. Zo’n hangbrug schommelt en wiebelt natuurlijk aardig.
Na de middag zijn we met onze vaste gids een Rapid Shooting gaan doen. Dit is met een kleine houten ranke boot met snelheid over de rivier gaan racen. Vooraf werd al gezegd dat we nat zouden worden. En daar was niets van gelogen. Met name bij de stroomversnellingen in de rivier klotst het water met grote golven in onze boot. Met grote hilariteit genieten we van deze boottocht. Tijdens deze tocht moest ik denken aan de drakenbootrace in Helmond afgelopen weekendde. Maar met een buitenboordmotor gaat het toch wel wat sneller. Schitterend is het om vanaf de boot naar de steile, soms rotsachtige, oevers te kijken waar vele enorme bomen het begin van zo’n oerwoud vormen. Goed is ook te zien dat de vele “killing-trees, of wel lianen. Zij verstrengen zich redelijk snel om eerder bij het zonlicht te zijn als hun gastheer, waardoor veel bomen uiteindelijk het loodje leggen. Want zonder zonlicht geen leven.
Onderweg brengen we een bezoek een Batu-familie die naast deze rivier woont. Een groep traditionele bewoners van het oerwoud. Zij leven van de jacht en de giften van toeristen. Op de plek waar wij hun bezochten leefden ongeveer 70 mensen. De kinderen gaan niet naar school. Zij leren vanuit de overlevering. Bij ziekte gebruiken zij kruiden voor genezing uit het woud. Meisjes trouwen als ze 13 zijn met een jongen van 14/ 15 jaar. En krijgen ook al vrij snel kinderen. Van het geld dat ze krijgen kopen ze kleding koffie thee en rijst. Hun overige voedsel halen ze uit het woud of de rivier. Zij geloven niet in een religie maar in de kracht van het woud. Maar door dat ze nu geld hebben om spullen te komen ( 1x per week gaat er iemand naar een nabij gelegen dorp met een boot) komt er ook plastic in hun gemeenschap. Iets waar ze eigenlijk geen raad mee weten, dus ook de vervuiling neemt toe.
Ik weet nu wel als er huurder bij Woonpartners klagen over een matige woning, we ze altijd nog deze foto’s kunnen laten zien. Het kan altijd nog minder.
Een van de mannen laats ons zie hoe snel hij vuur kan maken. Met een stuk Meranti en een dunnen liaan. Door de liaan snel heen en weer te trekken onder het stuk meranti ontstaat hitte die een stukje mos laat gloeien. Door deze vonkjes weer op wat droog stro te leggen en gaat dit branden.
Ook laat deze man ons zien hoe snel hij een pijl gemaakt heeft voor een blaaspijp compleet met stabilisatieprop aan het einde van de pijl. Het schuren van zo’n pijl doet hij met een grof blad van een boomblad. De pijl rolt hij over zijn bovenbeen en met zijn hand houd hij de het schuurblad vast om de pijl te polijsten.
Een geoefende krijger blaast zo’n pijl tussen de 40 en 50mtr. Wij zijn al blij als we de 10mtr halen. Het voelde bij mij enigszins als aapjes kijken bij deze familie maar zij zien het als een bron van inkomsten.
Verblijf dag 1 in Taman Negara (Maleisië)
En we schommelen en draaien tot we misselijk van……..
Ook vandaag geen WIFI dus even wachten met jullie bij te briefen.
We dollen wat in dit grote oerwoud, dat was het vandaag.
Vannacht weer echt hard geregend, dit was duidelijk hoorbaar op het plaatstalen dak. Waren het eerst de apen die aan het stoeien waren op het dak was het nu wel de regen. Door de regen was het zeker in de ochtend erg broeierig en klam. Alles was nat en vochtig. Elke inspanning die je deed werd afgestraft met een forse zweetuitbarsting.
Voordemiddag zijn we de Canopy Walk gaan lopen. Een kort traject door het oerwoud wat eindigde over een aantal hangbruggen. Helaas was de langste (600mtr) en de hoogste niet open i.v.m. onderhoud. Vermoedelijk door dat er op Facebook foto’s circuleerden van de 25 meest gevaarlijke bruggen te wereld. Maar wij vermaakten ons prima met de korte versie (300mtr)
Al lopende door dit oerwoud stuiten we tegen een enorme bos bamboe. Bamboe is een grassoort dat 5cm per dag groeit. Ook maken we nog even een groepsfoto bij een reuze boom. Via een aardige beklimming (alles is drijfnat van de transpiratie) komen we aan bij de hangbrug. Och wat dollen op 50 tot 80mtr hoogte. Zo’n hangbrug schommelt en wiebelt natuurlijk aardig.
Na de middag zijn we met onze vaste gids een Rapid Shooting gaan doen. Dit is met een kleine houten ranke boot met snelheid over de rivier gaan racen. Vooraf werd al gezegd dat we nat zouden worden. En daar was niets van gelogen. Met name bij de stroomversnellingen in de rivier klotst het water met grote golven in onze boot. Met grote hilariteit genieten we van deze boottocht. Tijdens deze tocht moest ik denken aan de drakenbootrace in Helmond afgelopen weekendde. Maar met een buitenboordmotor gaat het toch wel wat sneller. Schitterend is het om vanaf de boot naar de steile, soms rotsachtige, oevers te kijken waar vele enorme bomen het begin van zo’n oerwoud vormen. Goed is ook te zien dat de vele “killing-trees, of wel lianen. Zij verstrengen zich redelijk snel om eerder bij het zonlicht te zijn als hun gastheer, waardoor veel bomen uiteindelijk het loodje leggen. Want zonder zonlicht geen leven.
Onderweg brengen we een bezoek een Batu-familie die naast deze rivier woont. Een groep traditionele bewoners van het oerwoud. Zij leven van de jacht en de giften van toeristen. Op de plek waar wij hun bezochten leefden ongeveer 70 mensen. De kinderen gaan niet naar school. Zij leren vanuit de overlevering. Bij ziekte gebruiken zij kruiden voor genezing uit het woud. Meisjes trouwen als ze 13 zijn met een jongen van 14/ 15 jaar. En krijgen ook al vrij snel kinderen. Van het geld dat ze krijgen kopen ze kleding koffie thee en rijst. Hun overige voedsel halen ze uit het woud of de rivier. Zij geloven niet in een religie maar in de kracht van het woud. Maar door dat ze nu geld hebben om spullen te komen ( 1x per week gaat er iemand naar een nabij gelegen dorp met een boot) komt er ook plastic in hun gemeenschap. Iets waar ze eigenlijk geen raad mee weten, dus ook de vervuiling neemt toe.
Ik weet nu wel als er huurder bij Woonpartners klagen over een matige woning, we ze altijd nog deze foto’s kunnen laten zien. Het kan altijd nog minder.
Een van de mannen laats ons zie hoe snel hij vuur kan maken. Met een stuk Meranti en een dunnen liaan. Door de liaan snel heen en weer te trekken onder het stuk meranti ontstaat hitte die een stukje mos laat gloeien. Door deze vonkjes weer op wat droog stro te leggen en gaat dit branden.
Ook laat deze man ons zien hoe snel hij een pijl gemaakt heeft voor een blaaspijp compleet met stabilisatieprop aan het einde van de pijl. Het schuren van zo’n pijl doet hij met een grof blad van een boomblad. De pijl rolt hij over zijn bovenbeen en met zijn hand houd hij de het schuurblad vast om de pijl te polijsten.
Een geoefende krijger blaast zo’n pijl tussen de 40 en 50mtr. Wij zijn al blij als we de 10mtr halen. Het voelde bij mij enigszins als aapjes kijken bij deze familie maar zij zien het als een bron van inkomsten.
-
08 Juni 2016 - 09:28
Karin:
Wat een mooie foto's! Gaaf zo'n boottocht! en die bruggen joh... vonden jullie dat niet eng?
veel plezier!
-
08 Juni 2016 - 10:33
Jos Van Mierlo:
En waar is jouw zwemvest? -
08 Juni 2016 - 12:00
Eveline:
Nou gelukkig is er bij jullie geen boot gezonken, bij de drakenbootrace wel.
Waarom heeft iedereen een zwemvest aan behalve jij? -
08 Juni 2016 - 14:58
Nicole:
Of ik er zelf bij ben wat een geweldig verslag weer.... Prachtige foto's en mooi gezelschap .
Ik wacht weer met smart op hetvolgende verslag ... -
08 Juni 2016 - 15:31
Pierre:
Ton, Je weet nu hoe dat je volgende keer de open haard aan moet maken want een stuk Maranti heb jij wel liggen. -
08 Juni 2016 - 19:39
Paul.:
De 'huisjes' is echt sociale verhuur denk ik ( ver onder de aftoppingsgrens !!)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
